Dit is het gebouw van De Koninklijke Nederlandse Munt in Utrecht. Het gebouw is gelegen aan de Leidseweg, op de hoek van het Merwedekanaal en de Leidse Rijn. Het water op de foto is dat van het Leidse Rijn en het witte bruggetje is de Abel Tasmanbrug die naar Lombok leidt.
Architect is rijksbouwmeester C.H. Peters die het gebouw omstreeks 1910 in neorenaissancistische stijl ontwierp in opdracht van de Nederlandse overheid. Omdat het gebouw de Nederlandse Munt (toen heette het officieel ’s Rijks Munt) moest gaan huisvesten werd de gevel voorzien van symbolen die betrekking hadden op geld. Voorheen was het munthuis aan de Muntstraat gevestigd en later aan de Oudegracht ter hoogte van het Neude, maar vanaf 1912 was hier ’s Rijks Munt gevestigd. Hier werd de Nederlandse munt gedrukt, geslagen en verspreid. Met de komst van de Euro ging de productie van biljetten naar Koninklijke Joh. Enschede in Haarlem, de muntproductie bleef in Utrecht.
Geldmuseum
Vanaf 24 mei 2007 was in het pand ook het Geldmuseum gevestigd. Het Geldmuseum was een samenvoeging van het Nederlands Muntmuseum dat tot 2004 in het pand was gevestigd, en de numismatische collectie van De Nederlandsche Bank en met het Rijksmuseum Het Koninklijk Penningkabinet. Wie het Geldmuseum wilde bezoeken hoefde enkel de wegwijzer op het station te volgen, de Leidseweg af te lopen en de munttegels te volgen, die op gepaste afstand in het trottoir van de Leidseweg waren aangebracht. Het Geldmuseum sloot op 1 november 2013 de deuren wegens intrekking van de subsidie, maar de munttegels zijn nog gewoon in het trottoir te vinden.
Vanaf 2016 is het gebouw overgenomen door de Belgische investeringsmaatschappij Groep Heylen, actief op de markt van rondellen voor circulatie-, souvenirmunten en tokens. De ring van de 2 euromunt is een rondel.
De Koninklijke Nederlandse Munt is een rijksmonument. Ik vind dit wel een mooi gebouw. Strak en sierlijk, en passend in de omgeving. Veel mooier dan de megalomane protserige financiële poentorens die je overal ziet. De foto is genomen vanaf het houten steigertje aan de Merwede, zodat ik de Abel Tasmanbrug ook in beeld kreeg. Ik maakte hier een analoge zwartwitversie van, niet alleen omdat ik dat mooier en passender vind, maar ook om die rode verkeerstekens weg te moffelen. Vergelijk de kleuren- en zwartwitversie. Het zijn dezelfde foto’s.
