Pal tegenover de Lauwerechtbrug, precies daar waar de Lauwerecht overgaat in de Bemuurde Weerd, ligt een verstopt klein stukje huis- en tuinvlijt: de Jan van Lingtuin.
Jan van Ling was een buurtbewoner die al voor 1970 een kleine strook grond achter de huizen adopteerde en ging verzorgen alsof het zijn eigen tuin was. Dat deed hij tamelijk fanatiek: ook ’s avonds laat was hij bezig met planten en inzetten. Dat werd allemaal steeds groter en uitgebreider, en in 1975 besloot Jan van Ling zijn werk naar de gemeente te dragen in een poging er een mooie officiële tuin van te maken. De gemeente zag wel wat in zijn werk en maakte bovenstaand perceel (ver)bouwrijp voor iets wat dus de Jan van Lingtuin zou worden. Er stond namelijk nog een pand op dit perceeltje dat toen nog het adres Bemuurde Weerd 90 had. Dat pand verdween.
Oase
In 1984 overlijdt Jan van Ling en zetten buurtbewoners zijn werk voort, waardoor het nu een klein rustpuntje is geworden aan het water van de Vecht. Er zijn wat bankjes, er staan drie lantaarns, er is het kunstwerk Ochtend van Jan d’Hondt in de hoek, er zijn veel bloemen en planten, en er is een klein grindpaadje om dat alles te kunnen bekijken. Honden mogen er niet komen. Het tuintje is ’s nachts gesloten van 22 tot 8 uur. Aan het sierhek zit ook een verbodsbord dat pas zichtbaar wordt als het hek dicht is.
Groot?
Niet bepaald, ik schat iets van 90 m2 en dat is dan dat. Maar het is er stil, en het geheel is omgeven door een sierhekje en een trapje naar beneden. Het water van Vecht klotst erlangs, er komen soms boten voorbij. Je hebt niet echt het idee dat dit in het centrum van Utrecht is.
Ga eens kijken, maar niet allemaal tegelijk graag. Dat is niet goed voor de tuin en voor de buurt haha 🙂