In het jaar 2017 bestond De Stijl honderd jaar. De Stijl was een kunstbeweging die zich kenmerkte met rechte lijnen en veelal de primaire kleuren rood, blauw en geel. De Utrechtse kunstenaar Gerrit Rietveld was een belangrijke vertegenwoordiger van de kunststroming. Hij ontwerp in 1918 de Roodblauwe stoel, ook wel de Rietveldstoel genoemd, en ter gelegenheid van het eeuwfeest werd de stad Utrecht in 2017 op verschillende plaatsen verrijkt met zes enorme roodblauwe stoelen.
Ze verschenen op het Stadsplateau, de Stadshuisbrug, de Adriaen van Ostadelaan, in het Máximapark, ’t Goylaan en voor het gebouw van Provincie Utrecht. Blikvangers inderdaad, die stoelen, en in mijn ogen echt een sieraden voor de stad Utrecht. Net zoals nijntje dat is (nee, dat is geen schrijffout. Tekenaar Dick Bruna schreef alle eigennamen met kleine letter, dus… nijntje).
Van nijntje staan ook verschillende exemplaren door de stad verspreid.
Maar inmiddels is het jaar 2017 voorbij en zien we een gemiste kans voor Utrecht. Die klepper van die Rietveldstoel op het Stadsplateau is inmiddels weer weggehaald. Waar in 2017 die stoel druk werd bezocht door treinreizigers, passanten, moeders met kinderen die er op klommen (die kinderen dus) staat nu een open vlakte en niets wijst nog op het Jaar van de Stijl. Ook de banier is weg.
En dat vind ik jammer. Rietveld en zijn Roodblauwe Stoel zijn typisch Utrechts, dus waarom is die stoel juist daar weggehaald? Juist de reizigers die van en naar de treinen gingen, zagen die stoel staan. Foto’s werden gemaakt. Kinderen klommen er op. Foto’s van de kinderen op de stoel werden gemaakt. Hier “kijkt” de stoel naar een uitgang van Utrecht CS en die plaatsing is niet voor niets. Had de stoel dan ver weg in een veld gezet zodat hij niet opviel, als dat de bedoeling was.
Plaats die stoel gewoon terug, als een soort van monument dat je in Utrecht bent aanbeland.
Wees er trots op.
Nu heb ik niet alle stoelen in de stad gezien, dus ik weet niet wat de status daarvan is. De stoel op de Stadhuisbrug is op het moment van schrijven nog gewoon aanwezig en wordt nog flink bezeten.
Gelukkig heb ik van deze twee stoelen nog wat foto’s kunnen maken. De combinatie van moderne kleurige kunst en middeleeuwse architectuur vond ik wel spannend genoeg om de foto van de Stadhuisbrug in zwartwit te zetten en de Stoel in kleur te houden. Per slot is het de Roodblauwe stoel, dat moet je niet negeren.
Voor de foto hierboven overwoog ik eigenlijk hetzelfde, maar ik wilde de roodblauwe stoel gewoon tegen de achtergrond afzetten.
Maar de vraag is:
Mag de stoel op het Stadsplateau terug??