In Hoog Catharijne was er ook nog zoiets als het Mirliton Theater. Een klein theatertje sinds 1973 met ongeveer 50 stoelen, een klein podiumpje, een barretje en dat was het wel zo ongeveer. Verstopt binnen Hoog Catharijne gaf het ooit een podium aan Herman Berkien en Tineke Schouten, maar de laatste jaren was het meer dicht dan open. Het Mirliton Theater had dan ook wel ook een obscure entree (eens zien of ik het nog kan herinneren): bij Achter Clarenburg de trap of roltrap omhoog, daarna een klein bordje met Mirliton volgen, links het gangetje door, dan rechts liftje in, een etage of wat omhoog.. (het wordt nu een beetje vaag voor mij), en ik herinner mij een soort van bovendek met daar ergens een soort van entree en een kassa met een plexiglas venster, waarna je uitkwam in een klein zaaltje. En met klein bedoel ik dus klein.
Ik ben er een keer geweest voor een voorstelling in de zomer van 2017. Daarna werd het theater definitief gesloten. Hoog Catharijne ondergaat namelijk een hoognodige renovatie en wordt vanaf de grond toe opnieuw opgebouwd. Vandaar dat ik deze foto nam van de Utrechtse binnenstad vanaf het balkon van Theater Mirliton, toen het nog kon.
Te zien is Voor Clarenburg, dat uitloopt naar de kruising van de Lange Elisabethstraat, Mariastraat, de Steenweg en de Bakkerstraat. In de verte staan de Domtoren en de toren van de Buurkerk.
Geniet ervan, want dit is een van de weinige foto’s vanaf deze positie! De plaats van waar ik deze foto maakte is inmiddels definitief afgesloten en zal in het kader van de renovatie van Hoog Catharijne binnenkort echt gesloopt worden. Je komt er niet meer! Het verdwijnt. Je kan deze foto ook niet meer maken! Niet meer vanuit deze positie in elk geval.
Voor de aardigheid heb ik twee foto’s vrijgemaakt. Een is een actuele kleurenversie, zoals Utrecht anno 2017 was. Tegelijk heb ik ook een oudachtige zwartwitversie gemaakt, die lijkt alsof het een foto van een eeuw eerder is, anno 1917 dus zoals het er toen uit zou kunnen zien. Dat is natuurlijk een vrije interpretatie, maar gebouwen en topografie veranderen niet zo snel. Alleen de marquees van winkels en bedrijven verraden dat dit helemaal niet zo oude zwartwitfoto is. Die twist laat ik maar zo. En die zwartwitfoto heeft dus vlekken, verkleuringen, vouwen, beetje verkleuring aan de randen, alsof die papieren foto echt een eeuw in een doos heeft gelegen.
Daar heb ik wel aardigheid in… ik vind geschiedenis wel leuk. Schuif de slider heen en weer voor een vergelijking. De zwartwit versie is hier in het groot te zien.
Tweet